Sağlık olsun

Ne zaman bir spiker, “televizyonunu yeni açan izleyicilerimiz için tekrarlıyorum” dese sadece benim için söylediğini farzedip özel hissederdim kendimi ve yine sırf bu yüzden her zamankinden daha büyük bir ciddiyetle dinlerdim sözlerini...

Alışkanlıklar kolay bırakılmıyor...

Hayat akıp geçerken önümden ben hep sonradan dahil oluyorum koşuya ve kimse benim için tekrarlamıyor oyunun kurallarını, deniyor, yanılıyor ve hep ıskalıyorum... Benim için tekrarladığın tüm haberler için müteşekkirim ama keşke diyorum sevgili spiker abla...alıştırmasaydın beni bu duruma... Bak kalakalıyorum öyle insanların arasında!.. Sesini arıyorum belki... belki de inandıklarımın peşinde koşarken ben böyle, hayat tozu dumana katıp geçiveriyor üstümden her seferinde... Sırtımda hep ayak izleri, dipdibe...

Aslında her şey gayet net ve basit; A ve B noktaları arasında uzanan kısa kesik çizgilerden ya da çeşitli eğrilerden ibaret kaderimiz. Birimizinki bir diğeriyle kesiştiği zaman başlıyoruz kalabalıklaşmaya...Derken kördüğüm olup kalıyoruz, çözebilene aşk ola! İşte benim olayım tam da burda başlıyor; Hep aşk oluyor bana çünkü kördüğümü çözmek için kesilerek feda edilen kısım oluyorum daima...Sonra yeniden bağlanmak için var gücümle bir ilmek daha... ve hep o ilmeklerin arasında sıkışıp kalıyor heveslerim; ne diyelim sağlık olsun...vardır bir hayır bunda da...